Familie El-Shammari (Soedan)

Familie El-Shammari

43, 35, 8, 6, 4, en één half jaar oud
10 jaar in Nederland
Perspectief: een betere toekomst in Soedan voor de kinderen

De vader van de familie klopte in januari bij ons aan met de wens om zo snel mogelijk terug te keren. Hij vertelde ons dat hij met zijn vrouw en drie jonge dochters op een gezinslocatie verblijft. Het verblijf viel hem zwaar, en hij vond dat hij zijn vrouw en kinderen een beter leven moest geven. De grootste beweegreden voor het gezin om terug te keren, was het feit dat ze moeite hadden met het integreren in de Nederlandse samenleving. Meneer vertelde dat hij had gedacht dat het makkelijker zou zijn om drie dochters in Nederland op te voeden, maar merkte vrij snel dat de cultuur, normen en waarden enorm verschillend was in verhouding tot de cultuur die hij zo goed kende in Sudan. Daarnaast vond hij het leven in de gezinslocatie erg moeilijk. Hij wou zijn gezin een betere toekomst geven en had het gevoel dat hij hen tekort gedaan had.

Wat volgde was een race tegen de tijd. Na vele telefoontjes naar de huisarts, vliegmaatschappij en de regievoerder om te kijken tot wanneer mevrouw nog mocht vliegen, werd ons al snel duidelijk dat we nog maar anderhalve week de tijd hadden om het vertrek te regelen. Normaliter nemen we uitgebreid onze tijd om het herintegratieplan zo solide mogelijk op te stellen, en de terugkeerders gedegen voor te bereiden voor het vertrek. Echter, bij dit gezin was hun wens om voor de geboorte terug te keren zo groot, dat we besloten om alles op alles te zetten hen voor die tijd terug te laten keren. “Ik wil graag mijn dochtertje op de wereld kunnen zetten met mijn ouders aan mijn zijde.” vertelde mevrouw ons geëmotioneerd. Dit raakte ons dusdanig, dat we ons uiterste best deden om het terugkeer mogelijk te maken. Om het vertrek te kunnen organiseren, hadden we kopieën van de paspoorten van de leden van het gezin nodig. Meneer vertelde ons dat deze bij een vriend van hem lagen, die op dit moment niet thuis was aangezien hij het Suikerfeest in Duitsland ging vieren. Na overleg met de regievoerder, besloten we samen dat het verkrijgen van een laisser-passer bij de ambassade wellicht een snellere route was. Helaas, ook dit bleek niet op tijd geregeld te kunnen worden om de vlucht nog te boeken. We brachten het  slechte nieuws aan het gezin; het vertrek kan niet meer geregeld worden voor de geboorte van de baby. Meneer en mevrouw bleken enorm veerkrachtig en positief. “Vanaf nu gaan we ons voorbereiden op de komst van onze dochter, en er voor zorgen dat de bevalling goed verloopt. Erna kunnen we terug naar Sudan. Zo wou God het.”, zeiden ze.

De dag van vertrek

Enkele maanden later belde meneer ons op, “mijn dochter is geboren! Ze is gezond en prachtig!”, zei hij vol trots. Meneer ging alles in werking zetten om een paspoort voor zijn dochtertje aan te vragen bij de ambassade, terwijl zijn vrouw ondertussen rustig bij kon komen van de bevalling en kon wennen aan het leven met vier dochters. Na veel geregeld om de documenten in orde te krijgen, en veel geduld aan elke kant, kon het vliegticket geboekt worden. Het gezin kon op maandag vliegen. In het weekend kregen we een verontrustend telefoontje van het gezin. Er was een incident voorgevallen in de opvanglocatie, waardoor zij niet meer daar wouden verblijven. Met vier kinderen vertrokken meneer en mevrouw naar een vriend in het zuiden van Nederland. Op maandag kreeg ik een opgewekt telefoontje vanuit de taxi. “Finally, we are on our way to the airport. All of the stress was leading up to this day. We are so happy!”. Helaas kreeg de college van Goedwerk net ervoor een telefoontje met de boodschap dat door de militaire coup in Khartoum de vlucht geannuleerd was. Het gezin moest zich terug omdraaien.

Gelukkig kon het gezin de week erna toch vertrekken. Met een zak vol snoep gingen twee collega’s richting Schiphol om het gezin op te wachten. De oudste dochter duwde de kinderwagen met haar twee zusjes, terwijl moeder de pasgeboren baby in haar armen droeg. Vader hield zich bezig met het vooruit duwen van de trolley met een grote stapel bagage, maar met een grote lach op zijn gezicht. Het moment was dan eindelijk daar, na maanden wachten, kon het gezin terug naar hun familie om vol trots de dochters voor te stellen!

Laatste berichten…

Na aankomst heeft de familie El-Shammari laten weten dat ze goed zijn aangekomen en blij zijn om hun familie weer te kunnen zien!

Follow by Email
Instagram