Nieuwe tanden

Alsof het zo moest zijn, stuurt zijn broer niet veel later dan toch de geboorteakte per fax naar Goedwerk. Intussen heeft Ali Baba in een dronken nacht zijn voortanden verloren, die hij de dag erna met een glimlach uit zijn zak haalt en aan ons laat zien. Naast zijn wensen voor een financiële bijdrage, een trainingspak van Ajax (voor zijn broer) en een mobiele telefoon (voor zijn zus) wenst hij nu ook een kunstgebit.

Driemaal scheepsrecht

We drukken Ali Baba regelmatig op het hart: doe rustig aan en maak geen fouten, waarop hij antwoord met ‘Ali Baba niet dom’. Toch krijgen we het weekend nadat het ticket geboekt is ongelukkig nieuws: het blijkt dat hij is opgepakt vanwege openstaande boetes. De vlucht wordt opnieuw geannuleerd. Nadat we hebben overlegd met de Officier van Justitie, komt Ali Baba een aantal dagen later toch vrij. Voor de derde keer boekt IOM een vliegticket. Driemaal is scheepsrecht?

Twee weken voor vertrek worden we echter gebeld door zijn advocaat: Ali Baba zit weer vast, dit keer voor het stelen van zes pistoletjes en een paar plakjes kaas. Hij is compleet over de rooie en ziet absoluut niet wat hij fout heeft gedaan: ‘Ik ben ziek, ik ben diabeet, ik moest eten.’ We zijn teleurgesteld in Ali Baba: hoe kun je zoiets doen net voor je vertrek? We zien het somber voor hem in. Tot onze verbazing is de Officier van Justitie bijzonder meedenkend en er wordt afgesproken dat Ali Baba vanuit detentie terugkeert. Ali Baba ziet zelf ook in dat dit beter is.

Schiphol

Dan is het moment voor Ali Baba eindelijk daar. Vroeg in de ochtend halen we Ali Baba op uit DC Zeist. Op ons kantoor herpakt hij nog één keer al zijn koffers. Samen eten we een broodje, hij doucht zich en trekt zijn nette pak aan. Het pak dat al weken klaarligt voor zijn vertrek. Op Schiphol wordt hij uitgezwaaid door een heel peloton aan mensen van verschillende organisaties. Ali Baba is inderdaad ‘overal bekend’. Om ervoor te zorgen dat Ali Baba goed bij zijn familie terechtkomt vliegt één collega van Goedwerk en een medische escort van IOM met hem mee naar Algerije. We kennen zijn karakter inmiddels goed, en weten dat hij bij de kleinste onduidelijkheid kan ontploffen. Dit mag en kan zijn terugkeer niet frustreren.

Op weg naar Algerije

Voorbij de gate is Ali Baba hyper en enthousiast, hij kan niet stoppen met praten. Tijdens de vlucht vertelt hij uitgebreid over zijn route naar Nederland. Als 19-jarige jongen ging hij van zijn woonplaats Sétif naar de kustplaats Aneba om verstopt in een vrachtschip naar Alicante te varen. Hij vertelt dat hij bij aankomst zwart als roet was, en moet hard lachen. Zijn schaterlach trekt de aandacht van onze medepassagiers, het maakt Ali Baba niet uit, hij geniet van de aandacht. Midden in de nacht vliegen we over de rode lichtjes zee genaamd Algiers. We zijn er!

In de rij voor de douane is Ali Baba alweer uitgebreid in gesprek met een medepassagier, de spanning lijkt totaal verdwenen. Ontspannen loopt hij naar de douanemedewerker maar al snel blijkt zijn laissez passer vragen op te roepen. Ali Baba wordt direct meegenomen met de boodschap: ‘Hij komt over een half uur terug, hij moet alleen een aantal standaard vragen beantwoorden.’ Het is inmiddels half twee ’s nachts.

Om half zes ’s ochtends komt Ali Baba compleet ontdaan met een politieofficier naar ons toe gelopen. Hij moet zich identificeren, anders laten ze hem niet gaan. Gelukkig heeft de collega van Goedwerk zijn Carte Militaire op haar telefoon en kunnen we deze aan de politieagent laten zien. Die besluit met enige tegenzin Ali Baba uiteindelijk te laten gaan met de woorden: ‘Good luck in Algeria!’

Terug naar huis

De familie van Ali Baba woont in Sétif, een stad 300 kilometer van de hoofdstad vandaan. We nemen afscheid van de medische escort en reizen per taxi richting het oosten van Algerije. Ali Baba vertelt over zijn ervaringen bij de douane: hij is behoorlijk geïntimideerd, zelfs geslagen en ze wilden alles van hem weten. Het kost enige tijd voordat hij weer rustig is.

In Sétif aangekomen herkent Ali Babi ineens iets en schreeuwt in het Arabisch: ‘STOP!’ Hij gooit zijn deur open voordat de auto goed en wel gestopt is. Binnen no-time staat zijn hele familie buiten. Hij grijpt zijn broer en zus vast, zijn moeder komt voorzichtig aangestrompeld. Wat een bijzonder moment! Ali Baba die voor het eerst in 31 jaar zijn moeder weer vastpakt. Hij slaat zijn armen om het kleine, fragiele lichaam van zijn 84-jarige moeder. Ze lijkt precies op hem. Binnen een aantal minuten lijkt het alsof hij nooit is weggeweest. Terwijl zijn broer en zus graag willen zien wat hij allemaal heeft meegenomen uit Nederland, pakt zijn moeder de arm van onze collega vast en fluistert zachtjes in het Arabisch: ‘Geld maakt niks uit, dankjewel dat je mijn zoon veilig hebt teruggebracht, shukran, shukran.’

Van straatschoffie en bajesklant tot geliefde zoon en broer. Zijn nieuwe rol maakt Ali Baba totaal anders: hij is kalmer, zorgzaam en druk bezig met zijn toekomstplannen (sporten, werken, vrouw, kinderen). Hij voelt zich enorm verantwoordelijk voor onze collega. Zij mag absoluut niet in een hotel slapen maar blijft veilig bij de familie in huis. Dan is het moment van afscheid daar en zwaait de collega nog één keer naar Ali Baba met de woorden: ‘Zorg goed voor jezelf en voor je familie, het ga je goed!’