Begin juni 2023 ontvangt een collega van Goedwerk een telefoontje van een Surinaamse deelnemer binnen de LVV Amsterdam. De deelnemer vertelt aan haar casemanager dat zij in contact is gekomen met een man – Johannes, die graag terug wil keren naar zijn land van herkomst Suriname.
Eind april 2022 belt Musa naar het kantoor van Goedwerk Foundation. Hij klinkt dan al vastbesloten; ‘I want to return to my country, Nigeria. I have tried long enough in the Netherlands, but I am fed up’. Bijna één jaar later, na een traject vol verassingen en overwonnen obstakels is het dan eindelijk zover: Musa vertrekt met een nieuw gebit naar Lagos, Nigeria. In dit verhaal lees je hoe zijn terugkeer traject eruit ziet en hoe het nu met Musa gaat.
Op een dag in juni 2022 staat Abu met zijn koffers bij Goedwerk op de stoep. ‘Ik ben klaar om te gaan’, zegt hij. Na twintig jaar een zwaar bestaan te hebben geleefd in Nederland is Abu nu vastbesloten om zo snel mogelijk terug te keren naar zijn geboorteland, Sierra Leone. In dit verhaal lees je hoe zijn terugkeer traject eruit zeg en hoe het nu met Abu is.
Na een relatief kort traject is Selam teruggekeerd naar Ethiopië, het land waar zij is opgegroeid en waar zij weer herenigt zal worden met haar jonge zoon. Met extra financiële ondersteuning van DT&V zal Selam haar droom waar kunnen maken om een fotostudio te openen in Addis Abeba.
Eind juli is Soufiane na drie intensieve jaren begeleiding bij Goedwerk vertrokken naar zijn land van herkomst, Algerije. De weg hiernaartoe was niet zonder obstakels, maar samen met diverse ketenpartners hebben we de belemmeringen voor terugkeer kunnen wegnemen.
Eind april worden we benaderd door de regievoerder van DT&V. Zij deelt met ons hun verhaal en legt uit dat moeder Khulan nadenkt over terugkeer naar Mongolië. Dat het geen eenvoudig traject wordt blijkt al snel uit dit eerste gesprek.
Als Hassan komt bij ons op kantoor komt is het hartje winter en enorm koud buiten. Hij heeft niet meer aan dan een dun bloesje, een jeans met een gat in en een paar afgetrapte sportschoenen. Hij vertelt ons dat hij naar huis wil, en het liefst zo snel mogelijk.
Met zijn vieren zit het gezin bij ons aan tafel voor de eerste kennismaking. Vader Omid doet het woord. Ze zijn moe. Moe van het verplaatsen van AZC naar AZC, moe van de stress en onzekerheid.
Plots was daar het afscheid. Het is 01:00 uur in de nacht. We zijn net de douane van Asmara door en wachten op de koffers. Elias is al naar buiten gelopen: zijn behoefte naar een sigaret is te groot.
Teddy, een man van 48 jaar met een prachtige lach. Iemand die intens kan genieten van muziek uit zijn thuisland. Maar ook iemand met een ernstige alcoholverslaving en enorme schaamte om zijn familie onder ogen te zien.